Straszny czwartek w domu pastora – Karol Ludwik Koniński

Do niedawna twórczość Karola Ludwika Konińskiego była mi zupełnie nieznana. Po przeczytaniu wpisu u Monotemy postanowiłam sięgnąć po jedno z opowiadań. Nie zawiodłam się.  

Inspiracją do napisania opowiadania była notatka prasowa. Sama historia jest niezwykła i zaskakująca, choć zaczyna się zupełnie zwyczajnie. Poznajemy pastora Hubina i jego rodzinę. Prowadzą zupełnie spokojne życie, mają trójkę dzieci. Przyjacielem pastora jest ksiądz Wątorski, z którym odbywają długie wędrówki i prowadzą dyskusje. Pastor angażuje się w życie społeczności, chętnie pomaga innym. Wszyscy wiodą zupełnie normalne życie. Jednak coś wisi w powietrzu. Wkrótce następuje tytułowy czwartek 22 września 1912 roku. Tego dnia odbywa się pogrzeb starej Jamrózki, po którym pastor z córką planują wybrać się pociągiem do Tryseł na polowanie. Wtedy to ma miejsce seria nieszczęśliwych wypadków. Okazuje się, że doprowadzają one do rozpadu rodziny. Nie chcę zbyt dużo pisać, by tym, którzy zechcą zapoznać się z twórczością Karola Ludwika Konińskiego nie odbierać przyjemności. Obok ciekawej historii na uwagę zasługuje również bardzo staranny język opowiadania. Oto, co autor pisze już po rozwiązaniu akcji:

"Kiedy nieszczęście jest zbyt wielkie; kiedy nieszczęście jest zbyt dziwne; wtedy lituje się Matka Natura nad głową człowieka; ażeby nie zadziwił się na śmierć, kąpie go w kąpieli dziecinnej łez, otula go w powijaki skarg i żalu, oczy mu snem przesłania, ażeby łudził się, że łzami, żalem i snem – rozmiękczy los, przywróci do życia to co umarło, przekreśli i unicestwi wszystko, co się stało i już jest na zawsze."